Jest powszechnie wiadome, że w XVI , XVII i XVIII wieku - korzenie, pieprz i inne przyprawy znaczyły bardzo wiele dla Europejczyków. Nie jest jednak wiadome dlaczego właśnie te specyfiki cieszyły się takim zainteresowaniem. Otóż powodem były problemy z konserwowaniem żywności.
Lodówek oczywiście wtedy nie znano dlatego mięso było najpierw wędzone, potem peklowane a następnie przyprawiane i konserwowane tak, aby przetrwało jak najdłużej. Podczas gotowania mocno je przyprawiano , by zabić smak i zapach rozkładu. Dlatego, co zakrawa na paradoks, kuchnia krajów o ciepłym klimacie jest przeważnie bardziej "piekąca" (pikantna) niż tych, o chłodniejszym klimacie- po prostu więcej jest do ukrycia.
Przyprawy dawały także inną korzyść: zabijały lub osłabiały bakterie i wirusy rozwijające się w gnijącym mięsie.